Seçmen Rahatsız, Muhalefet Görevini Unutuyor mu?

CHP’nin son dönemdeki tavırları, özellikle AK Parti’ye olan yaklaşımı, parti seçmenini ciddi şekilde rahatsız ediyor. En son yaşanan olayda, AK Parti Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Meclis kürsüsünde konuşmak için geldiğinde CHP grubunun ayağa kalkması, bardağı taşıran son damla oldu. Bu durum, CHP tabanında derin bir hayal kırıklığı ve öfkeye neden oldu.

CHP seçmeni, partinin yıllardır savunduğu değerlerden ve iktidara karşı net duruşundan ödün vermesine tepkili. Yıllarca “karşı durma” söylemi üzerinden yürüyen CHP, bir anda “normalleşme” adı altında iktidara yakınlaşma sinyalleri veriyor. Ancak bu normalleşmenin bedeli, parti tabanının güvenini kaybetmek olabilir mi? Devam ederse göreceğiz…

Söz konusu olay, sadece sembolik bir hareket olarak görülebilir, ama siyasette semboller önemlidir. CHP’nin ayağa kalkması, aslında sessizce bir onay mı veriyor? Parti seçmeni bu durumu bir “teslimiyet” olarak algılıyor olabilir mi? CHP’nin muhalefet çizgisi kaybolduğunda, temsil ettiği kitleyi de kaybetme riski var.

Seçmenin gözünde CHP’nin muhalefet görevi, iktidarın yanlışlarını cesurca eleştirmek ve halk adına denetim yapmaktır. Ancak şu an görünen manzara, AK Parti ile mesafelerin giderek kapanması ve muhalefetin adeta iktidara uyum sağlama çabasına girdiği yönünde. CHP seçmeni, kendini temsil eden partiden güçlü bir muhalefet beklerken, böylesine jestler görmekten son derece rahatsız.

CHP’nin bu tavrı, parti içindeki ideolojik tutarlılığı da sorgulatır hale geldi. Muhalefetin görevi, iktidarın yanında dizilmek değil, halkın yanında durup onun çıkarlarını savunmaktır. Eğer bu çizgi terk edilirse, CHP’nin kimliği ve misyonu derin yaralar alabilir.

Siyaset, özellikle de muhalefet siyaseti, tutarlılık ve inanç gerektirir. Yıllardır iktidara karşı net bir duruş sergileyen CHP’nin, şimdi bir anda “normalleşme” söylemiyle iktidara jestler yapması, hem kendi seçmenini küstürüyor hem de parti içinde büyük bir kimlik krizine neden oluyor.

CHP’nin tabanı, böylesi jestlerle değil, iktidara karşı cesur ve kararlı bir duruşla temsil edilmek istiyor. Seçmen, partinin gerçek muhalefet kimliğine geri dönmesini ve iktidarın yanında değil, halkın yanında saf tutmasını bekliyor.

Gerçekten samimi bir uzlaşı çabası mı, yoksa göz boyamaktan ibaret bir siyasi oportünizm mi?

Seçmen Merak Ediyor.

Derşah NAR